Filmy, których premierowy pokaz miał miejsce podczas wrocławskiej konferencji „Planowanie Miasta Przyjaznego” są dostępne w zakładce Dobre praktyki (górny pasek menu). Pod opisem zamieszczono postery z wystawy towarzyszącej konferencji.  →

Drugi dzień konferencji był równie pracowity. Celem ćwiczeń w tzw. trójkątach zadaniowych było nauczenie się metod dochodzenia do rozważnego kompromisu pomiędzy grupami interesów w procesie inwestycyjnym. Uczestnicy zostali przydzieleni do umownych grup inwestorów, urzędników i projektantów. Moderatorzy (w tej roli wystąpili prelegenci) dobrali sobie trójkąty zadaniowe złożone z przedstawicieli inwestorów, urzędników i projektantów i w tak skompletowanym zespole przeprowadzili przygotowane przez siebie zadanie, polegające na wynegocjowaniu najlepszej – z punktu widzenia wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego – oferty inwestycyjnej. →

W położonym nieopodal sławnego budynku wrocławskiej Renomy* hotelu Scandic zakończyły się wykłady i prezentacje przewidziane w programie pierwszego dnia Konferencji Regionalnej pt.: Planowanie Miasta Przyjaznego. Zarejestrowani uczestnicy konferencji stawili się w komplecie i dotrwali do końca dnia w nieuszczuplonym składzie, co jest spodziewaną konsekwencją wybranej przez Organizatorów formuły spotkania. Wystąpienia prelegentów oddzielone projekcjami filmów pozwoliły uniknąć znużenia i do końca dnia utrzymać koncentrację i wysoką sprawność intelektualną, co nie jest łatwe przy konieczności skupienia trwającej 9 godzin.

Równolegle z wykładami w sali obok prowadzone były warsztaty dla dzieci ze szkoły podstawowej nr 67. Grupa żywiołowych dziewięciolatków z zapałem wycinała i kleiła makiety budynków własnego pomysłu. Makiety budynków posłużyły później do stworzenia makiety miasta, któremu dzieci nadały nazwę Ekonowo, Miasto Wielkich Wydarzeń. Moderatorzy warsztatów dziecięcych zaprezentowali makietę Ekonowa uczestnikom konferencji.

Prelegenci w swoich wykładach poruszali tematy niepopularne, będące poza zainteresowaniem głównego nurtu zarządzania miastem. Dotyczyły one zmian urbanistycznego paradygmatu związanego z coraz większą świadomością społeczną i coraz bardziej zdecydowanym naciskiem oddolnym na władze miast przez samoorganizujące się grupy mieszkańców. Poruszano temat wykluczenia społecznego i sposobów na zapanowanie nad tym zjawiskiem, mówiono też o konieczności edukacji od wczesnych lat szkolnych. Zrównoważony rozwój rozumiany jako rozważne korzystanie ze środowiska i działania na rzecz środowiska wysokiej jakości, jako samowystarczalność, zachowania prozdrowotne oraz usieciowienie czyli nastawienie na współpracę jest bowiem nie tylko możliwy, ale wręcz konieczny.

Przykłady dobrych praktyk pokazane w filmach są żywym dowodem na to, że można – za pomocą działań angażujących niewielkie czasem koszty, a za to wielką energię społeczną – osiągnąć spektakularne korzyści dla wspólnot. W Polsce takie działania pobudzane są przez granty z Unii Europejskiej. W krajach takich jak Holandia, Niemcy, Dania czy Wielka Brytania chęć działania pojawia się „na dole” a władze pomagają w realizacji projektów proekologicznych. Zadaniem władz jest dbanie o przestrzeń publiczną wysokiej jakości. Wysokiej jakości przestrzeń publiczna potrzebna jest wymagającym mieszkańcom, którzy wiedzą czego chcą i potrafią to od swoich demokratycznie wybranych przedstawicieli skutecznie wyegzekwować.

Wykładom towarzyszyła wystawa, która na planszach ujmowała syntetycznie to, co pokazywały filmy. Postery są dostępne na stronie internetowej www.ekologiakonstruktywnie.pl w zakładce Dobre praktyki.

Podsumowanie, które wygłosił prowadzący spotkanie dr Maciej Borsa było optymistyczną konkluzją, że skończyła się chyba w Polsce moda na narzekanie. Ludzie widząc, że mogą liczyć jedynie na własne siły i talent, bo tempo administracyjnych procesów decyzyjnych nie nadąża za potrzebami, organizują się i zmieniają swoje otoczenie. Optymizm ten podzielony przez uczestników konferencji towarzyszył wszystkim przy kolacji i być może został poniesiony do pokoi hotelowych gościnnego hotelu Scandic.

Czyżby w Polsce kończyło się myślenie romantyczne, a zaczynało pozytywistyczne, a „praca u podstaw” wkrótce przestanie być traktowana jak utopia?

* Renoma w Wikipedii

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie Collegium Mazovia.