Deklaracja Milenijna

Jednym z najdonioślejszych aktów wydanych przez ONZ była tzw. Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych wydana 8 września 2000 roku. Dokument został uchwalony na 55 Specjalnej Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ odbywającej się w dniach 6–8 września 2000 roku na Szczycie Milenijnym. Głównym twórcą koncepcji Deklaracji był Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan, który stworzył, będący podstawą dla Deklaracji, raport „My ludy: rola Narodów Zjednoczonych w Dwudziestym Pierwszym wieku”.

Deklaracja Milenijna wyznacza podstawowe cele i strategię działania Organizacji Narodów Zjednoczonych u progu XXI wieku. Oto jej treść:

Zgromadzenie Ogólne przyjmuje Deklarację o następującej treści:

Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych 

I. Wartości i założenia 

1. My, przywódcy państw i szefowie rządów, zebraliśmy się w siedzibie Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniach od 6 do 8 września 2000 roku, u zarania nowego tysiąclecia, aby potwierdzić naszą wiarę w to, że Narody Zjednoczone i Karta NZ stanowią nieodzowny fundament bardziej pokojowego, zamożnego i sprawiedliwego świata.

2. Mamy świadomość, że oprócz indywidualnych zobowiązań wobec własnych społeczeństw ciąży na nas zbiorowa odpowiedzialność za dochowanie wierności zasadom godnego życia ludzi oraz społecznej równości i sprawiedliwości w skali globalnej. Jako przywódcy mamy więc obowiązki wobec wszystkich ludzi na Ziemi, zwłaszcza wobec najsłabszych grup społecznych, a w szczególności dzieci, do których należy przyszłość świata.

3. Potwierdzamy nasze zaangażowanie na rzecz realizacji celów i założeń Karty Narodów Zjednoczonych, które mają ponadczasowy i uniwersalny charakter. Wraz z rozwojem łączności i zależności pomiędzy narodami, cele i zasady Karty stały się jeszcze bardziej aktualne i inspirujące.

4. Pragniemy z całą mocą ustanowić sprawiedliwy i trwały pokój na świecie, zgodnie z celami i założeniami Karty Narodów Zjednoczonych. Potwierdzamy naszą gotowość do wspierania wszelkich wysiłków, które służą ochronie suwerenności i równości państw, poszanowaniu ich terytorialnej integralności i politycznej niezależności, rozstrzyganiu sporów w sposób pokojowy i w zgodzie z zasadami sprawiedliwości i przepisami prawa międzynarodowego, poszanowaniu prawa do samookreślenia się ludności żyjącej na terenach kolonialnych i okupowanych przez obce państwa, zasadzie nieingerencji w wewnętrzne sprawy państw, poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności, powszechnemu równouprawnieniu bez względu na rasę, płeć, język i religię, oraz międzynarodowej współpracy w zakresie rozwiązywania międzynarodowych problemów o gospodarczym, społecznym, kulturalnym i humanitarnym charakterze.

5. Wierzymy w to, że głównym wyzwaniem na dziś jest sprawić, by globalizacja przynosiła korzyści wszystkim mieszkańcom Ziemi. Globalizacja otwiera przed ludźmi wielkie możliwości, ale jak dotąd jej owoce i koszty są dzielone nierównomiernie. Mamy świadomość, że kraje rozwijające się i kraje w okresie transformacji gospodarczej muszą pokonać szczególnie wiele trudności, by sprostać temu nadrzędnemu wyzwaniu. Tylko dzięki szeroko zakrojonym i konsekwentnym wysiłkom na rzecz stworzenia wspólnej przyszłości, przy uwzględnieniu różnorodności populacji ludzkiej, korzyści z globalizacji staną się dla wszystkich dostępne w równym stopniu. Takie wysiłki muszą obejmować globalne rozwiązania polityczne i środki, które będą odpowiadać potrzebom krajów rozwijających się i krajów w okresie transformacji gospodarczej. Muszą być one opracowane i realizowane z rzeczywistym udziałem tych krajów.

6. Uważamy, że podstawową rolę w stosunkach międzynarodowych odgrywają następujące, fundamentalne wartości:

• Wolność. Mężczyźni i kobiety mają prawo żyć i wychowywać dzieci w godności, wolni od głodu i strachu przed przemocą, prześladowaniami i niesprawiedliwością. Najlepszym gwarantem tych praw jest demokratyczny i partycypacyjny system rządów opartych na woli społeczeństwa.

• Równość. Żadnego człowieka i narodu nie można pozbawiać szans korzystania z owoców rozwoju. Kobiety i mężczyźni muszą mieć zagwarantowane równe prawa i możliwości.

• Solidarność. Zarządzanie globalnymi procesami powinno odbywać się w sposób zapewniający sprawiedliwy podział kosztów i obciążeń, zgodny z podstawowymi zasadami równości i sprawiedliwości społecznej. Ci, którzy korzystają z owoców globalizacji w najmniejszym stopniu zasługują na pomoc ze strony tych, którzy odnoszą największe korzyści.

• Tolerancja. Ludzie muszą szanować siebie nawzajem, bez względu na różnice wiary, kultury czy języka, którym się posługują. Nie należy obawiać się różnic istniejących wewnątrz i pomiędzy społeczeństwami, ponieważ stanowią one cenny dorobek ludzkości. Należy aktywnie promować kulturę pokoju i dialogu pomiędzy wszystkimi cywilizacjami.

• Poszanowanie środowiska naturalnego. Wszystkie istoty żywe i zasoby naturalne powinny być chronione w sposób przezorny i zgodny z założeniami zrównoważonego rozwoju. Tylko w ten sposób będziemy w stanie zachować i przekazać naszym następcom niezmierzone bogactwo, jakim obdarowała nas natura. W imię lepszej przyszłości dla nas samych i następnych pokoleń musimy zmienić istniejące wzorce  produkcji i konsumpcji. 

• Wspólna odpowiedzialność. Odpowiedzialność za kierowanie światowym rozwojem gospodarczym i społecznym oraz za usuwanie zagrożeń dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa powinna spoczywać na wszystkich narodach świata, a działania z tym związane powinny być realizowane na płaszczyźnie wielostronnej. Główną rolę w tych działaniach powinny odgrywać Narody Zjednoczone jako najbardziej uniwersalna i najbardziej reprezentatywna organizacja na świecie.7. Szczególną wagę przykładamy do określonych przez nas kluczowych celów, które pomogą przełożyć przedstawione powyżej wspólne wartości na konkretne działania.

II. Pokój, bezpieczeństwo i rozbrojenie

8. Nie będziemy szczędzić wysiłków, aby uwolnić nasze narody od plagi domowych i międzynarodowych wojen, które w ostatnim dziesięcioleciu kosztowały życie ponad 5 milionów ludzi. Będziemy również dążyć do tego, aby usunąć niebezpieczeństwo, jakie stwarza broń masowego rażenia.

9. W związku z tym postanawiamy:

• zadbać o szersze respektowanie prawa zarówno w międzynarodowych jak i państwowych sprawach, a w szczególności egzekwować przestrzeganie przez państwa członkowskie decyzji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, w zgodzie z Kartą Narodów Zjednoczonych, w przypadkach, w których państwa członkowskie są stroną postępowania.

• zwiększyć skuteczność działań Narodów Zjednoczonych w sferze utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa poprzez wyposażenie tej organizacji w zasoby i instrumenty potrzebne do zapobiegania konfliktom, pokojowego rozstrzygania sporów, prowadzenia operacji pokojowych oraz budowania pokoju w sytuacjach post-konfliktowych i odbudowy terenów dotkniętych konfliktem. W kontekście tych dążeń odnotowujemy raport Zespołu do spraw Operacji Pokojowych Narodów Zjednoczonych i prośbę Zgromadzenia Ogólnego o szybkie rozważenie zaleceń tego raportu.

• zacieśnić współpracę pomiędzy Narodami Zjednoczonymi a organizacjami regionalnymi, w zgodzie z postanowieniami zawartymi w rozdziale VIII Karty Narodów Zjednoczonych.

• zapewnić realizację przez państwa-strony układów dotyczących takich dziedzin jak kontrola zbrojeń i rozbrojenie oraz międzynarodowe prawo humanitarne i prawa człowieka, i wzywamy wszystkie państwa członkowskie, by rozważyły podpisanie i ratyfikowanie Statutu Rzymskiego Międzynarodowego Trybunału Karnego.

• podjąć skoordynowane działania wymierzone przeciwko międzynarodowemu terroryzmowi i przystąpić w jak najszybszym czasie do wszystkich odpowiednich międzynarodowych porozumień.

• zdwoić wysiłki służące realizacji naszych zobowiązań w zakresie przeciwdziałania globalnym problemom związanym ze środkami odurzającymi.

• zintensyfikować nasze wysiłki w sferze walki z transnarodową przestępczością we wszystkich jej wymiarach, w tym z nielegalnym handlem i przemytem ludzi oraz praniem brudnych pieniędzy.

• ograniczyć do minimum niekorzystny wpływ gospodarczych sankcji Narodów Zjednoczonych na niewinnych ludzi, poddać mechanizmy stosowania tych sankcji regularnym ocenom i usunąć szkodliwe skutki tych sankcji dla stron trzecich.

• dążyć do likwidacji broni masowego niszczenia, a zwłaszcza broni jądrowej, i zachować wszystkie warianty realizacji tego celu, w tym możliwość zwołania międzynarodowej konferencji poświęconej sposobom eliminacji zagrożeń, jakie stwarza broń jądrowa.

• podjąć skoordynowane działania, aby położyć kres nielegalnemu handlowi lekką bronią, zwłaszcza poprzez zwiększenie przejrzystości dostaw broni i wspieranie regionalnych inicjatyw rozbrojeniowych z uwzględnieniem wszystkich zaleceń zbliżającej się Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Nielegalnego Handlu Lekką Bronią.

• zaapelować do wszystkich państw o rozważenie przystąpienia do Konwencji na temat Zakazu Użycia, Magazynowania, Produkcji i Handlu Minami Przeciwpiechotnymi oraz Ich Niszczenia, jak również uzupełnionego protokołu na temat min, zawartego w Konwencji na temat Broni Konwencjonalnej.

10. Nalegamy, aby państwa członkowskie przestrzegały – indywidualnie i zbiorowo, teraz i w przyszłości – olimpijskiego rozejmu i wspierały Międzynarodowy Komitet Olimpijski w jego wysiłkach na rzecz pokoju i zrozumienia między ludźmi poprzez realizację sportowych i olimpijskich ideałów.

III. Rozwój gospodarczo–społeczny i eliminacja ubóstwa 

11. Nie będziemy szczędzić wysiłków, aby uwolnić naszych braci – mężczyzn, kobiety i dzieci – od przygnębiających i nieludzkich warunków skrajnego ubóstwa, w jakich żyje ponad miliard mieszkańców Ziemi. Czujemy się zobowiązani do tego, aby urzeczywistnić w skali całego globu prawo człowieka do rozwoju i aby uwolnić całą ludzką rasę od niedostatku.

12. W związku z tym postanawiamy stworzyć, zarówno na poziomie krajowym jak i międzynarodowym, warunki, które sprzyjają eliminacji ubóstwa i rozwojowi.

13. Osiągnięcie tych celów zależy, między innymi, od właściwego sprawowania władzy w poszczególnych krajach, sprawnych rządów na szczeblu międzynarodowym oraz przejrzystości finansowych, monetarnych i handlowych systemów. Opowiadamy się za otwartym, sprawiedliwym, unormowanym, przewidywalnym i wolnym od wszelkiej dyskryminacji wielostronnym systemem handlowo-finansowym.

14. Jesteśmy zaniepokojeni trudnościami, jakie napotykają kraje rozwijające się w sferze mobilizacji zasobów potrzebnych do finansowania trwałego rozwoju. Z tego względu podejmiemy wszelkie możliwe starania o to, aby przewidziana na 2001 rok międzynarodowa i międzyrządowa Konferencja na temat Finansowania Rozwoju odniosła spodziewane efekty.

15. Zobowiązujemy się również do uwzględnienia specyficznych potrzeb najsłabiej rozwiniętych państw. Z tego względu witamy z zadowoleniem fakt zwołania na maj 2001 roku trzeciej Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Najsłabiej Rozwiniętych Państw i będziemy zabiegać o jej owocny przebieg. Wzywamy państwa uprzemysłowione:

• do przyjęcia, najlepiej do czasu Konferencji, polityki bezcłowego i bezkontyngentowego dostępu do swoich rynków wszystkich produktów eksportowanych przez najsłabiej rozwinięte państwa;

•  do niezwłocznej realizacji zmodyfikowanego programu umorzenia długów poważnie zadłużonych ubogich krajów oraz wyrażenia zgody na likwidację wszystkich oficjalnych, bilateralnych długów tych krajów w zamian za podjęcie przez nie zauważalnych działań w celu ograniczenia ubóstwa; oraz

• przyznania większej pomocy na cele rozwoju, zwłaszcza tym krajom, które podejmują rzeczywiste wysiłki w sferze wykorzystania własnych zasobów do ograniczania ubóstwa.

16. Pragniemy również w kompleksowy i skuteczny sposób rozwiązać problem zadłużenia krajów rozwijających się o niskich i średnich dochodach, wykorzystując  w tym celu różne krajowe i międzynarodowe inicjatywy służące utrzymaniu przez te państwa długoterminowej zdolności do spłaty zadłużenia.

17. Jesteśmy również zdecydowani odpowiedzieć na szczególne potrzeby krajów rozwijających się położonych na małych wyspach poprzez niezwłoczne i pełne wdrożenie Barbadoskiego Programu Działań oraz dorobku dwudziestej drugiej specjalnej sesji Zgromadzenia Ogólnego. Nalegamy, aby podczas opracowywania  indeksu słabych punktów i zagrożeń, międzynarodowa społeczność uwzględniła potrzeby krajów rozwijających się położonych na małych wyspach.

18. Dostrzegamy szczególne potrzeby śródlądowych krajów rozwijających się i nalegamy, aby zwiększyć dwustronną i wielostronną finansową i techniczną pomoc dla tych krajów w celu zaspokojenia ich szczególnych potrzeb rozwojowych i aby pomóc im przezwyciężyć geograficzne ograniczenia poprzez usprawnienie ich systemów tranzytowego transportu.

19. Postanawiamy również:

• zmniejszyć do 2015 roku o połowę liczbę ludzi, których dzienny dochód nie przekracza jednego dolara, a także liczbę ludzi cierpiących głód.  Zobowiązujemy się także do zmniejszenia, w tym samym czasie, o połowę liczby ludzi, które nie mają dostępu lub których nie stać na czystą pitną wodę.

• dopilnować, aby, w tym samym czasie, dzieci na całym świecie zyskały możliwość ukończenia pełnego cyklu nauki na szczeblu podstawowym i zapewnić równy dostęp do wszystkich szczebli oświatowych zarówno dziewczętom jak i chłopcom.

• w tym samym czasie zmniejszyć o ¾ bieżący wskaźnik umieralności porodowej matek i o ⅔ bieżący wskaźnik umieralności dzieci w wieku do 5 lat;

• w tym samym czasie powstrzymać rozprzestrzenianie się HIV/AIDS i zapoczątkować tendencję spadkową w zakresie liczby ofiar tej choroby. Ten sam cel dotyczyć będzie plagi malarii oraz innych chorób, które stanowią zagrożenie dla  ludzkości.

• zapewnić szczególną pomoc dzieciom osieroconym w wyniku pandemii HIV/AIDS.

• doprowadzić do 2020 roku do znaczącej poprawy warunków życia przynajmniej 100 milionów mieszkańców slumsów, zgodnie z celami nakreślonymi w programie „Miasta bez slumsów”.

20. Zobowiązujemy się także do:

• propagowania równości płci i awansu społecznego kobiet jako skutecznych sposobów zwalczania ubóstwa, głodu i chorób a także stymulowania rozwoju o prawdziwie zrównoważonym charakterze.

• wypracowywania i realizowania strategii, które dadzą młodym ludziom na całym świecie realną szansę znalezienia uczciwej i produktywnej pracy.

• zachęcania firm farmaceutycznych do tego, by podstawowe leki stały się bardziej dostępne, pod względem ich występowania i finansowym, dla wszystkich potrzebujących mieszkańców państw rozwijających się.

• budowania silnych partnerskich więzi z prywatnymi firmami i organizacjami obywatelskimi  w ramach dążenia do rozwoju i eliminacji ubóstwa.

• zagwarantowania, że, zgodnie z zaleceniami Ministerialnej Deklaracji, przyjętej w 2000 roku na forum Rady Gospodarczo-Społecznej, korzyści, jakie dają nowe technologie, a w szczególności technologie informacyjne i komunikacyjne, staną się dostępne dla wszystkich ludzi.

IV. Ochrona wspólnego środowiska naturalnego 

21. Nie wolno nam szczędzić wysiłków, aby uchronić całą ludzkość, a zwłaszcza nasze dzieci i wnuki od groźby życia na planecie nieodwracalnie zniszczonej przez działalność człowieka i pozbawionej zasobów adekwatnych do ich potrzeb.

22. Potwierdzamy nasze poparcie dla zasad zrównoważonego rozwoju, w tym zasad zawartych w Agendzie 21 – programie działania uzgodnionym na Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Środowiska Naturalnego i Rozwoju.

23. W związku z tym deklarujemy, że we wszystkich działaniach dotyczących środowiska naturalnego będziemy kierować się nowymi zasadami etyki w dziedzinie ochrony i gospodarowania. Postanawiamy również, że w pierwszej kolejności:

• uczynimy wszystko, co w naszej mocy, by doprowadzić do wejścia w życie Protokołu z Kioto, najlepiej w dziesiątą rocznicę Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Środowiska Naturalnego i Rozwoju, która przypada w 2002 roku, i podejmiemy starania w kierunku zapewnienia wymaganej redukcji emisji gazów cieplarnianych.

• zwiększymy zbiorowe wysiłki w dziedzinie zarządzania, ochrony i zrównoważonego rozwoju wszystkich rodzajów zasobów leśnych.

• będziemy nalegać na pełne wdrożenie Konwencji o Różnorodności Biologicznej oraz Konwencji o Przeciwdziałaniu Pustynnieniu Gleby w Krajach, które Nawiedzają Dotkliwe Susze i/lub Pustynnienie Gleby, a zwłaszcza w krajach afrykańskich.

• powstrzymamy nieracjonalną eksploatację zasobów wodnych poprzez opracowanie regionalnych, krajowych i lokalnych strategii gospodarowania zasobami wody, które będą promować sprawiedliwy dostęp do źródeł wody i odpowiednie zaopatrzenie w wodę.

• zwiększymy wzajemną współpracę w zakresie ograniczania liczby i skutków klęsk żywiołowych i klęsk spowodowanych działalnością człowieka.

• zapewnimy swobodny dostęp do informacji na temat budowy ludzkiego genomu.

V. Prawa człowieka, demokracja i praktyki dobrego rządzenia 

24. Nie będziemy szczędzić wysiłków w zakresie popierania demokracji i umacniania rządów prawa, jak również poszanowania wszystkich uznanych przez społeczność międzynarodową praw człowieka, w tym prawa do rozwoju.

25. W związku z tym postanawiamy:

• w pełni respektować i stać na straży Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.

• dążyć do zapewnienia pełnej ochrony i wsparcia we wszystkich krajach obywatelskich, politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym prawom, jakie  przysługują wszystkim ludziom.

•  zwiększyć zdolność wszystkich krajów do stosowania zasad i praktyk demokracji oraz przestrzegania praw człowieka, w tym praw mniejszości.

• zwalczać wszelkie formy przemocy wobec kobiet i wcielić w życie postanowienia  Konwencji o Eliminacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet.

• przedsięwziąć stosowne kroki w celu poszanowania i ochrony praw człowieka przysługujących migrantom oraz migrującym pracownikom i ich rodzinom, eliminacji    coraz częstszych przejawów rasizmu i ksenofobii oraz promocji większej harmonii i tolerancji we wszystkich społeczeństwach.

• pracować wspólnie nad stworzeniem form aktywności zapewniających prawdziwy udział w procesach politycznych wszystkim obywatelom.

• zapewnić mediom swobodę w pełnieniu ich podstawowej misji i zapewnić opinii publicznej dostęp do informacji.

VI. Ochrona słabszych 

26. Nie będziemy szczędzić wysiłków, aby zapewnić dzieciom i ludności cywilnej, cierpiących w wyniku klęsk żywiołowych, ludobójstwa, zbrojnych konfliktów oraz innych kryzysowych sytuacji, wszelką pomoc i ochronę, które umożliwią im jak najszybszy powrót do normalnego życia.

W związku z tym postanawiamy:

• rozszerzyć i wzmocnić ochronę ludności cywilnej w poważnych, kryzysowych sytuacjach, zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym.

• zacieśnić międzynarodową współpracę obejmującą podział obciążeń i koordynację pomocy humanitarnej dla krajów przyjmujących uchodźców oraz ułatwić wszystkim uchodźcom i osobom, które opuściły swoje domy, dobrowolny powrót do domu z poczuciem bezpieczeństwa i godności oraz szybką reintegrację ze społeczeństwem.

• zabiegać o ratyfikację i pełne wdrożenie Konwencji Praw Dziecka i jej fakultatywnych protokołów dotyczących udziału dzieci w konfliktach zbrojnych, handlu dziećmi, prostytucji dziecięcej i dziecięcej pornografii.

VII. Zaspokajanie szczególnych potrzeb Afryki

27. Będziemy wspierać działania na rzecz umacniania demokracji w Afryce i pomagać mieszkańcom tego kontynentu w walce, której celem jest trwały pokój, wykorzenienie ubóstwa i zrównoważony rozwój. W ten sposób będziemy starać się włączyć Afrykę do głównego nurtu światowej gospodarki.

28. W związku z tym postanawiamy:

• udzielać pełnego poparcia politycznym i instytucjonalnym strukturom rodzących się demokracji afrykańskich.

• inicjować i wspierać regionalne i lokalne mechanizmy służące zapobieganiu konfliktom oraz utrwalaniu politycznej stabilności, i zapewnić stały dopływ zasobów potrzebnych do prowadzenia pokojowych operacji na kontynencie afrykańskim.

• przedsięwziąć specjalne środki sprzyjające wykorzenieniu ubóstwa i zrównoważonemu rozwojowi w Afryce, takie jak umorzenie długów, ułatwienia w dostępie do rynków, udoskonalona Oficjalna Pomoc na rzecz Rozwoju, zwiększony napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych jak również transfery technologii.

• pomóc Afryce zwiększyć zdolność opanowania pandemii HIV/AIDS i innych chorób zakaźnych.

VIII. Wzmocnienie Narodów Zjednoczonych 

29. Nie będziemy szczędzić wysiłków, aby uczynić z Narodów Zjednoczonych bardziej skuteczny instrument służący realizacji następujących, priorytetowych zadań: walce o rozwój dla dobra wszystkich ludów świata, walce z ubóstwem, ignorancją i chorobami, walce z niesprawiedliwością, walce z przemocą, terrorem i przestępczością oraz walce z degradacją i niszczeniem naszego wspólnego domu.

30. W związku z tym postanawiamy:

• potwierdzić naczelną rolę Zgromadzenia Ogólnego jako głównego dyskusyjnego, decyzyjnego i reprezentatywnego forum Narodów Zjednoczonych i umożliwić mu efektywne pełnienie tej roli.

• wzmóc nasze starania o przeprowadzenie gruntownej reformy Rady Bezpieczeństwa we wszystkich aspektach jej działalności.

• wzmocnić pozycję Rady Gospodarczo-Społecznej w oparciu o jej ostatnie osiągnięcia, aby pomóc jej wypełniać zadania określone w Karcie Narodów Zjednoczonych.

• wzmocnić pozycję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, aby zagwarantować, że sprawy międzynarodowe będą rozstrzygane sprawiedliwie i w zgodzie z rządami prawa.

• sprzyjać regularnym konsultacjom pomiędzy głównymi organami Narodów Zjednoczonych oraz koordynacji ich działań w ramach wykonywania powierzonych im funkcji.

• zapewnić, że Narody Zjednoczone będą otrzymywać w uzgodnionym terminie i na określonych zasadach zagwarantowane zasoby potrzebne do wykonywania powierzonych im zadań.

• zabiegać o to, by Sekretariat NZ, zgodnie z jasnymi regułami i procedurami przyjętymi przez Zgromadzenie Ogólne i w interesie wszystkich państw członkowskich, zrobił jak najlepszy użytek z tych zasobów poprzez stosowanie najlepszych praktyk w dziedzinie zarządzania i dostępnych technologii, oraz skupienie się na zadaniach zgodnych z priorytetami państw członkowskich.

• promować przystąpienie państw członkowskich do Konwencji na temat Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych i Stowarzyszonego Personelu.

• zapewnić większą spójność polityki działań i ściślejszą współpracę pomiędzy Narodami Zjednoczonymi, ich agendami, instytucjami utworzonymi w Bretton Woods , Światową Organizacją Handlu oraz innymi wielostronnymi organizacjami w celu wypracowania skoordynowanego podejścia do problemów związanych z pokojem i rozwojem.

• rozszerzyć współpracę pomiędzy Narodami Zjednoczonymi a krajowymi parlamentami poprzez światową organizację – Unię Międzyparlamentarną w dziedzinach, takich jak pokój i bezpieczeństwo, rozwój gospodarczy i społeczny, prawo międzynarodowe, prawa człowieka, demokracja i równouprawnienie płci.

• zapewnić sektorowi prywatnemu, organizacjom pozarządowym i społeczeństwu obywatelskiemu szersze możliwości wniesienia wkładu w realizację celów i programów Narodów Zjednoczonych.

31. Zwracamy się z prośbą do Zgromadzenia Ogólnego o dokonywanie regularnych ocen postępu prac nad realizacją postanowień niniejszej Deklaracji, a do Sekretarza Generalnego kierujemy prośbę o publikowanie okresowych sprawozdań, które będą przedmiotem dyskusji na forum Zgromadzenia Ogólnego i podstawą do dalszych działań.

32. W tej historycznej chwili uroczyście deklarujemy, że Narody Zjednoczone są dla nas niezastąpionym wspólnym domem całej ludzkiej rodziny, za pośrednictwem którego będziemy dążyć do realizacji naszych uniwersalnych aspiracji w dziedzinie pokoju, współpracy i rozwoju. Z tego powodu deklarujemy nasze nieograniczone poparcie dla tych wspólnych celów i naszą determinację w ich realizacji.

VIII spotkanie planarne

8 września 2000

Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie Collegium Mazovia.