Drugi dzień konferencji był równie pracowity. Celem ćwiczeń w tzw. trójkątach zadaniowych było nauczenie się metod dochodzenia do rozważnego kompromisu pomiędzy grupami interesów w procesie inwestycyjnym. Uczestnicy zostali przydzieleni do umownych grup inwestorów, urzędników i projektantów. Moderatorzy (w tej roli wystąpili prelegenci) dobrali sobie trójkąty zadaniowe złożone z przedstawicieli inwestorów, urzędników i projektantów i w tak skompletowanym zespole przeprowadzili przygotowane przez siebie zadanie, polegające na wynegocjowaniu najlepszej – z punktu widzenia wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego – oferty inwestycyjnej.
Utrudnieniem była zamiana ról w trakcie negocjacji. Urzędnicy stawali się inwestorami, inwestorzy projektantami, a projektanci urzędnikami. Zespoły podeszły do zadania bardzo poważnie. Hipotetyczne tereny inwestycyjne po przepracowaniu zadania w trójkątach zadaniowych uzyskały wstępną analizę możliwości inwestycyjnych. Wszystkie zespoły zastosowały poznane w poprzednim dniu metody łączenia zysku z korzyściami społecznymi. Okazało się, że wzajemne zaufanie uczestników procesu inwestycyjnego pozwala wypracować rozwiązanie najtańsze i najkorzystniejsze dla każdej ze stron.
Wypracowane rozwiązania prezentowali moderatorzy i sami uczestnicy warsztatów. Dr Maciej Borsa podsumował wyniki pracy zespołów w następujący sposób: „Pieniądze w budżecie gminy są rzeczą niezbędną, ale dopiero obcięcie w budżecie ostatniego zera zmusza do innowacji”.
Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie Collegium Mazovia.
