Efektywność energetyczna budynków nie będzie rosła, jeśli nie będzie się opłacała – powiedział członek zarządu Zrzeszenia Audytorów Energetycznych Andrzej Wiszniewski podczas debaty w PAP „Budownictwo energooszczędne w Polsce – implementacja dyrektywy unijnej”.
Takie świadectwa ma według Wiszniewskiego 120 tys. osób. W jego opinii to, co jest zapisane w świadectwie, nie ma aktualnie wpływu na wartość nieruchomości, ale jak pokazują przykłady z niektórych krajów, może to być wpływ widoczny.
Zdaniem prezesa Związku Producentów Materiałów dla Budownictwa Ryszarda Kowalskiego świadectwa charakterystyki energetycznej są tylko informacją o dużym stopniu niepewności. Jak wyjaśnił, z dokumentu kupujący dowiaduje się, ile energii zużywa dany budynek, a sprzedawcy jest łatwiej go sprzedać.
Kowalski prosił, by nie straszyć Polaków, że po wejściu w życie projektu ustawy o charakterystyce energetycznej budynków transakcja mieszkaniowa na rynku wtórnym nie odbędzie się, jeśli zabraknie świadectwa.
Dyrektor Relacji Instytucjonalnych w Isover Saint-Gobain Henryk Kwapisz stwierdził, że zgodnie z regulacją w reklamach budynków będzie trzeba oboligatoryjnie podawać wartość zapotrzebowania na energię końcową. – Jest szansa, że zacznie to być wartością rynkową. Być może deweloperzy zaczną tym grać” – ocenił.
Roman Głaz, wicedyrektor Departamentu Ochrony Powietrza w resorcie środowiska, stwierdził, że poprawa efektywności energetycznej budynków oznacza przede wszystkim zmniejszenie kosztów ich eksploatacji. Zwrócił też uwagę na koszty środowiskowe. Jak mówił, mniej energii zużywanej przez budynki to zmniejszenie emisji zanieczyszczeń.
Przyjęty pod koniec kwietnia 2014 r. przez rząd projekt regulacji ma promować budownictwo efektywne energetycznie i zachęcić do stosowania technologii ograniczających zużycie energii w budynkach. Upowszechnienie budownictwa energooszczędnego wymaga szerszej informacji o jakości energetycznej budynków, potencjalnych kosztach ich użytkowania, a także opracowania wytycznych dotyczących poprawy efektywności energetycznej. Dzięki temu właściciele i użytkownicy budynków mają zyskać wiedzę, która ma im ułatwić przeprowadzenie modernizacji w budynkach – zakładają autorzy projektu.
Obecnie każdy nowy budynek musi mieć świadectwo charakterystyki energetycznej, które określa zapotrzebowanie budynku na energię; w przyszłości takie świadectwa będą musiały mieć wszystkie większe budynki. Właściciele lub zarządcy budynków, chcący je sprzedać bądź wynająć, będą musieli zlecić sporządzenie takiego świadectwa. Dotyczyć to będzie również osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, w przypadku zbycia tego prawa, oraz najemców.
Podsumowując debatę Kwapisz ocenił, że budowanie domów efektywnie energetycznych może być opłacalne.
Uważa tak również główny ekolog Banku Ochrony Środowiska Anna Żyła:
– Nie do przecenienia jest też rola programów wsparcia, które z jednej strony mają charakter edukacyjny, a z drugiej strony są pewną rekompensatą i zachętą finansową dla inwestorów.
Jak mówiła, dzięki takiemu wsparciu działania inwestorów mogłyby stać się bardziej powszechne, a technologie tańsze. Debata odbyła się w końcu czerwca 2014 r.
Kowalski chwalił rząd za to, że proponuje wdrożenie unijnej dyrektywy w najmniej szkodliwy sposób, jaki sobie można wyobrazić. Jednakże zdaniem Izby Architektów RP wartości tzw. energii pierwotnej budynku powinny być zindywidualizowane w zależności od rodzaju budynku. Wymaganą wielkość energii pierwotnej bez większego kłopotu można uzyskać stosując energooszczędne rozwiązania, ale jedynie w projektach domów jednorodzinnych. Sytuacja staje się skomplikowana przy projektowaniu obiektów takich jak szpitale, szkoły, hale sportowe i hale basenowe. Projektowanie tych kategorii budynków wiąże się z zastosowaniem rozwiązań i materiałów tak kosztownych, że osiągnięta tym sposobem oszczędność energetyczna staje się nieopłacalna. Stosowne pismo z uwagami Izby Architektów RP zostało przekazane do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju.
(PAP, „Zawód:Architekt”)
Niniejszy materiał został opublikowany dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie Collegium Mazovia.
